تنهایی من شوخ ترین لذت دنیاست

این شوخ ترین لذت بی منت دنیاست

هربار دمر مانده و بالشت ندارم

انگار زمین نرم ترین خلوت دنیاست

موسیقی وتنهایی و اندیشه ی ممتد

دیوانگی ام پنجره ی مثبت دنیاست

لبخند ژوکوندی نرسد پای لب من

این قهقهه ام ناب ترین برکت دنیاست

جنگ است در انگشت من و گودی نافم

این قسمت من طنزترین قسمت دنیاست

چون زیر لاحافم به خودم سخت نگیرم

هرشب تشکم شادترین وسعت دنیاست

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: