و کل زندگی را مشق میکنیم ..... 

به همین سادگی است که میگویم :

حکایتی در ما هست که در وصف آن سخن پیش میبریم  و  قصه خوان غصه ها میشویم .....

برای ثبت غمناک ترین غروب های زندگی ، بر ما باران نازل میکنند و آسمان را وادار به گریستن میسازند ...

و ماه را بر تارک آسمانی وسیع رها مینمایند  تا تعبیر تنهایی باشد و اشک را بر گونه جاری سازد ...

با این اوصاف هجاهایی از دنیایی که پیش از این در آن زیسته ایم را گوش جان میسپاریم و باز هم عبرت نمیگیریم ...

و وای از فراموشی که باید به یاد آوریم اما.....

نمی آوریم ..... 

سام فراهی 

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: