به تمامی هر آنچه از ندانستن هایم فهمیدم سوگند یاد میکنم
تو تمام بودنت ، که حسم را مهربان تر مینوازد
چه در آسمان و چه زمین
هر سیاره ای که باشی
چه ناهید و چه ماه
همچنان بر سر در دل آشوب هایم میدرخشی
بی آنکه از خورشیدی نوری بتابانی
بی انعکاس
با تمام خود حقیقی ات
با تمام درون تابی ات
تو تمامی تلالو ای هستی که از درون بیرونی ترین احساست انعکاس یافته
سام ناموزون زلال
نظرات شما عزیزان: