پادشاهي جايزه ي بزرگي براي هنرمندي گذاشت که بتواند
به بهترين شکل ، آرامش را تصوير کند. نقاشان بسياري آثار خود
را به قصر فرستادند. آن تابلو ها ، تصاويري بودند از جنگل به
هنگام غروب ، رودهاي آرام ، کودکاني که در خاک مي دويدند ،
رنگين کمان در آسمان ، و قطرات شبنم بر گلبرگ گل سرخ.
پادشاه تمام تابلو ها را بررسي کرد ، اما سرانجام فقط دو اثر
را انتخاب کرد. اولي ، تصوير درياچهء آرامي بود که کوههاي عظيم
و آسمان آبي را در خود منعکس کرده بود. در جاي جايش
مي شد ابرهاي کوچک و سفيد را ديد ، و اگر دقيق نگاه مي کردند ،
در گوشه ء چپ درياچه ، خانه ء کوچکي قرار داشت ،
پنجره اش باز بود ، دود از دودکش آن بر مي خواست ،
که نشان مي داد شام گرم و نرمي آماده است. تصوير دوم
هم کوهها را نمايش مي داد . اما کوهها ناهموار بود ، قله ها تيز
و دندانه اي بود. آسمان بالاي کوهها بطور بيرحمانه اي تاريک
بود ، و ابرها آبستن آذرخش ، تگرگ و باران سيل آسا بود.
اين تابلو هيچ با تابلو هاي ديگري که براي مسابقه فرستاده بودند ، هماهنگي نداشت. اما وقتي آدم با دقت به تابلو نگاه مي کرد ،
در بريدگي صخره اي شوم ، جوجهء پرنده اي را مي ديد . آنجا ،
در ميان غرش وحشيانه ء طوفان ،جوجه ء گنجشکي ، آرام
نشسته بود. پادشاه درباريان را جمع کرد و اعلام کرد که
برنده ء جايزه ء بهترين تصوير آرامش ، تابلو دوم است.بعد توضيح داد : " آرامش آن چيزي نيست که در مکاني بي سر و صدا ، بي مشکل ،
بي کار سخت يافت مي شود ، چيزي است که مي گذارد
در ميان شرايط سخت ، بماني و آرام باشي ....
<-PollName->
آمار
وب سایت:
