تقلید از غمزدگی و درد کشــــیدن از دنیا

ادعای به پای زندگی سوختن و وفاداری در عشــــق

ادعای خاص بودن و متفاوت بودن و  تنهایی و درد را به رفاقت گرفتن

این ها همه خلاصه میشود در من های امروزی 

لاف عاشقی زدن دنیایمان را سخت میکند نه هویتــــمان را 

 چه به خاکم بنشانی 

چه به خونم بکشانی 

من ................

 نه من آنم که برنجم 

نه تو آنی که برانی 

 دام هوس به کجا میکشاند 

قلبی بر مبنای جســـــــــــــم 

وجسمی بر مبنای پوچـــــــــــی

و زمانی پر از دلهـــــره ی اتمام تاریخ مصرفت

اتمام دلربایی و جذاب بودن .... 

همین 

سام 

آغوش تو 

فاصله ایست میان آنچه هستی و آنچه من میپندارم از رویای گیس بافته ی  مجنون بودنت 

تنها مامنی است که بر خاک افتادن را توجیه میکند

سجده 

و حس عطر یاس به جای مانده در جانماز قدیمی مادر

این حال فاصله  میان بازوان مجنونم  را نقش میزند .

چه سخت است تُنگِ ماهی بودن !

نَشکنی ، زندانبانی _ بشکنی ، قاتلی . . .

خوش به حال آب !

متن کپی شده .... 

تمام هر انچه را که از سرزمین حاره ای قلبت الهام گرفته ام

با جنگل های مه الود چشمانت  و دریای مواج پر از ارامش  نگاهت

 و حریق آتشِ هوس   بر پهنای خشکیِ چوب های در ساحل  خشکیده ی   درد .

و لیاقت اینکه در واژه ما شویم ؟

و نا خوشی این ثانیه ها همسوبا  خلوت تنهایی و (باهم ) بودن

 تنهایی  و صبر

این است لیاقت این ثانیه هامان ؟

دلتنگ برای خودی که ، عمری در وسعت دوست داشتن تو -  فراموشش کردم 

و بیزار از چشم های هوس انگیز ریمل کشیده

و لب های ویترینی رژ زده 

و میل به غرق شدن در بی نهایت احساست

 درک پیغام پر برق نگاه های ملتمسانه ات 

و من مبهوت و مبهم 

و سا ری  نا       یی     از جنس بی تفاوتی ....

برای فرار از منیت های خودم گلایه میکنم

گلایه میکنم از خودم هایی که وسعت میابند

توهم زا میشنوند

میدانند و حاضر به اعتراف نمیشنوند

سهمشان از بدی ها را تقسیم میکنند و میشنوند شریک غفلت زدگی ها .

اکنون ، من همسوی با فریاد های بی صدایم

در این شب زدگی و سوسوی جسد نیمه جان وجدان خواب زده ام

و در این سوز سرمای همرنگ جماعت شدن

از رنگین کمان فریب و سیاست های خاکی دنیا برای خودمهایم گاهواره میسازم

و دریغا از اینکه کامی از ناکامی های این ثانیه هایم نگیرم

حرکت میکنم اما ناموزون .

سام این لحظه

دل باید بشکند

یعنی دل فقط  برای شکستن است

درد انسان ساز است ....

غم و غصه صبر میخواهد 

صبور باش 

صبور و بند زده 

جاری بمان ....

سام تنها

با نا م حکمت مطلق

با نام نبودن ها و نیستی ها

حرکتی نمیکنم

فقط از بودن هایی میخوانم که جایشان عوض شده

گله میکنم از اینکه  چرا در صف جازده اند

این همان خود همیشگی من است 

حرکت میکنم 

اما ناموزون 

من  آرام اینروزها

قفسی که خودشان برای خودشان مهیا کردند

قفس دنیا

قفس شهوت

قفس من و تو 

و قفس بی حرمتی به عشق

و گاهی هوس ها هم نفس میشوند